Recensie
Deoch en de Kralenman uit het Zuiden; het geheim van Ux
Auteur: Bep Mergelsberg
Recensie: Marianne Wulms – Hovens
Een mooie zomermorgen kreeg voor mij een speciale glans door een verzoek van schrijfster Bep Mergelsberg. Zij vroeg mij een recensie te schrijven, een fenomeen mij bekend, o.a. door Zinweb en Roermond Dichtbij. Bij een eerdere ontmoeting had ik al een beknopte introductie van de roman in wording vernomen. Na ontvangst van het boek bekeek ik allereerst de intrigerende titel. Er gaat iets magisch van uit, met de verwachting van rituelen en tradities. Ik had al een eerdere lovende recensie gelezen van dichter Jack Jacobs. Bep leerde ik enkele jaren geleden kennen bij het Roermonds Literair Broederschap, tijdens de voorbereiding van de gezamenlijke publicatie Cuyperskoorts. Via Facebook las ik haar gedichten, bewonderde haar natuurfoto’s en haar algemene feitenkennis, zeker ook wat taal en historie betreft. De roman bestrijkt een tijdsbestek van zeven nachten in een fictieve oertijd, waar ik in dagdelen kennis van nam. Dit zijn mijn bevindingen:
De lezer wordt meegevoerd op een visuele reis in een roman als een vloeibaar syndicaat. Alles stroomt naar elkaar toe, er is samenwerking, inzet, strijd en verdediging. Meerdere personages verhalen hun ervaringen. Dit zorgt voor een levendig perspectief. De situering in plaats en tijd en ongewone namen dragen bij aan een magisch effect. Thema’s die aan bod komen variëren van offercultus tot dragers van maskers, van vetes en verdwijningen, van duel tot scholing. De auteur is voor mij herkenbaar in een passage die gaat over macht en beleid. Hierin breekt auteur Bep – politiek sterk bewust - een lans voor vrouwen in de raad. Vrouwen die opgeleid worden, vrouwen in verantwoordelijke functies, ze krijgen kansen in deze roman die gelijkwaardigheid uitademt. Personages zowel als de lezer raken steeds meer betrokken bij het te onthullen mysterie. Er zijn verwijzingen naar een vorm van reïncarnatie, het leven niet echt verlaten maar terugkeren met een hoger doel. Hierbij gaat het om de betreurde geliefde van Deoch, de jonge vrouw die zijn kind verwacht. In dit boek is steun voor elkaar belangrijk, elkaar bijstaan in barre omstandigheden. Wordt een kraal aangereikt, dan is dat een blijk van vertrouwen en bemoediging. Er gaat een geneeskrachtige werking van uit, net zoals van de beschreven kruiden en de natuurlijke omgeving. Waar de dreiging aanwezig is van een moeras, worden duistere aspecten weer verlicht door het juiste te volgen pad. Er is een filosofische ondertoon en een Zen gehalte met discipline, aandacht en concentratie. Een handige geheugensteun bij het voeling houden met de heldere, korte hoofdstukken is de uitklapbare pagina achterin het boek met namen en omschrijvingen van de personages. Ook de omslagfoto draagt het signatuur van de auteur. Het is een momentopname van het door haar zo geliefde natuurgebied de Schwienswei in Sittard, inspiratiebron voor Bep Mergelsberg als verhalenvertelster. Bep’s teksten zijn prettig leesbaar, met kernachtige dialogen en een diepgang die het aardse overstijgt. Kwetsbaarheid vraagt om kracht en een bemoedigende opening naar de toekomst. Het slot vormt in die zin een ontroerende symbiose, invulling van gedachtegoed. Dit roman debuut verdient alle waardering.