Dialogue intérieur in de Schwienswei
15-11-2020 10:47
Mezelf: Wat beweegt daar op dat dammetje? 't Is groot en nat en glad. Het glijdt geruisloos het water in. Wat mooi. t' Zal toch niet?
Mijn ego: Jawel. Het is een bever. Pak je camera, slome steenezel en maak een foto! NU!
Mezelf: Oh, het zachte gladde wordt een blinkende, natte, hard geschubde staart. Wat prachtig. Oh, ik krijg het warm en koud tegelijk.
Mijn ego: MAAK EEN FOTO! Maak een foto! Pak je camera en maak in godsnaam een foto.
Mezelf: Wat roep je nou, Mijn ego, kijk toch eens hoe mooi. Hij zwemt weg. Zonder geluid te maken glijdt hij door het water.
Mijn ego: LAATSTE KANS om de Vrienden ervan mee te laten genieten, slome slak.
Mezelf: Oh ja, dat is waar ook.
Mijn ego: En wie is hier nu de egoïst? Hè? Wie zit hier nu weer in zijn eentje te genieten? Hé? Wordt toch 'ns wakker! Slaapkop!
Mezelf: Ik was overrompeld! Beetje van de wereld af door deze ontmoeting maar dat overkomt jou nooit. Toch?
Mijn ego: Nee, mij overkomt dat niet. Je ziet wat er van komt met jouw manier van in het leven staan. Nog net twee oortjes op de foto.
Mezelf: Ja, dat is waar maar ik blijf erbij dat jij de volle beleving mist.