Beverbesef
15-10-2022 07:13
.JPG)
Je knaagsporen zie ik al jaren in de Schwienswei
en soms zelfs - en dat bleef me maar verrassen -
nog maar pas ontschorste wilgentakken
langs de weelderig begroeide waterkant
Je knaagt al een paar miljoen jaar
Toen de rest van ons land nog onder water lag
leefde je in Tegelen naast je reuzenbroer
En je zag onze voorouders komen en gaan
Maar aan mij liet je je niet zien
Nooit ook maar een glimp
Ik had me er al bij neergelegd
De hoop al laten varen
dat ik je ooit van mijn leven
hier zou kunnen zien
Want wat zijn moet, moet zijn
en wat niet moet zijn, moet niet
Helaas, maar soit. Het zij zo.
Een week of twee geleden hoorde ik
op een vroege, warme ochtend luid geplons in de vijver
Een grote vis, dacht ik nog,
want spelende kinderen kunnen het niet zijn
Niet lang daarna maakte het besef zich meester
dat dit geluid wel erg luid is
Zelfs voor de grootste karper of snoek
Dat geplons veronderstelt een veel zwaarder gewicht
En ik tuurde over het wateroppervlak
Daar was je dan
aangekondigd maar niet begrepen
gleed je geruisloos door het water
Ik volgde je met mijn perplexe ogen
Mijn handen bedienden de camera
Ik koerste op de automatische piloot
die eerder verstond wat ik zag dan ikzelf
Ik moet diep hebben gezucht
want de zachte oooooh kwam van ver
Je kreeg me in het vizier
Sloeg met je staart een grootse waterfontein
En je gleed onder water.
Diep, lang en ver
© Bep Mergelsberg, Sittard 4 september 2022